صبح امید

فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد
ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟
باطنت هست پسندیده صاحب نظری؟
خانه ات لایق او هست که مهمان گردد؟
لقمه ات در خور او هست که نزدش ببری؟
پول بی شبهه وناچیز ز همه دارائیت، داری آنقدر که یک هدیه برایش بخری؟
حاضری گوشی همراه تورا چک بکند با چنین شرط که در حافظه دستی نبری؟
واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران، میتوان خواند تورا شیعه اثنا عشری؟؟؟؟

یک سال دیگر هم گذشت و چشممان به جمال مولای غایبمان روشن نشد...
و چرا بیاید؟ وقتی که اکثریت قریب به اتفاق ما شیعیان در تمام سال از او غافلیم، و قلیلی از ما نیز به هنگام مشکلاتمان از او یاد می‏کنیم...
اما آقای ما!
به روسياهي‌مان نگاه نکن و به دستهايمان که خالي اند،
و به زبانمان نیز گوش مسپار که گناهکارتر از آن است که تو را با صداقت و اخلاص بخواند،
قلب آن اندک بندگان واقعی خداوند را ببين که هر روز ـ صبح و شام ـ تو را مي‌خوانند...

گرفته قلبم و آه ، هم مدد مرا ندهد



برای درد فراقت کسی دوا ندهد



براه مانده نگاهم بیا گل نرگس



کسی به جز تو پناهی به بینوا ندهد



مریض عشق تو گشتم که دلبری بکنم



"صبا" بگو به طبیبم مگر شفا ندهد



دوباره جمعه رسید و، دوباره دلتنگم



دلم بجز "توکجایی" دگر نوا ندهد



گذشت عمر و همه زائر حرم شده اند



مگر که صاحب ما کربلا به ما ندهد


پاسخ:بسيار زيبا بود ممنونم